Paramaribo
Door: Dirk
Blijf op de hoogte en volg Roy
22 Juli 2014 | Suriname, Paramaribo
Intussen doen we ook een aantal activiteiten. Over het anaula heb ik al verteld, dat was het hoogtepunt. Een aantal dagen in het bos langs de rivier. Verder en tocht naar het plantagegebied ten oosten van paramaribo. Daar hebben wij brakaas/blanken onder meer de basis gelegd voor onze welvaart. Hindoestaanse en javaanse contractarbeiders zijn hier na toe gekomen om op de plantages te werken, oa de voorouders van Loes. De plantages zijn nu in vervallen staat.
Vanaf zaterdag hebben we een auto. Een Toyota noah. Daar kunnen we met ons zessen in. Rijden in paramaribo is een avontuur. Druk, auto die achteruit de straat opkomen , brommertjes en fietsers die links voor bij komen. Een gekkenhuis, waarlijk. Niet te hard rijden en soms verantwoord brutaal de auto er voor zetten, zo gaat het wel. 90 verkeersdoden per jaar op een bevolking van 400000 mensen zegt genoeg.
Onze vrienden Hans en Gerda hebben we inmiddels ontmoet, op dat feestje, een jazz uitvoering op het dakterras van het casino princess. We kwamen daar ook tegen onze huisgenoten Glen en Judith, 33 jaar niet meer gezien. Dat was lachen, alle huisgenoten gingen over de tong.
Tot slot het weer. In Suriname geen verrassing. Niet te heet. Af en toe een verfrissend buitje. De muggen vallen voor vooral nouschka en sanne net mee. Dat is zo'n beetje het enige dat niet meevalt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley