Part 2

Op 4 juli hebben we de reis opgepakt en zijn we naar een nationaal park geweest. Het heet Zion. De naam ‘Zion’ kreeg dit park van mormoonse pioniers in 1860. In de staat Utah, waar we zitten, wonen veel mormonen. In het straatbeeld te zien. Het park is een canyon met wanden tot 600 meter hoog. De wanden bestaan uit hoekige pieken en veelkleurige formaties. Met een shuttlebus kom je de kloof binnen. Wandeling door de kloof gemaakt.
De weg naar de volgende camping was voor campers niet mogelijk vanwege kleine tunnel. Flink eind om moeten rijden. Op een camping gestaan met beperkte voorzieningen. De temperatuur was inmiddels behoorlijk lager (15 graden) en regenachtig. Van de Vrijheidsdag weinig van meegekregen behalve dat bij elk huis de vlag uithing en de winkels dicht waren. We zaten wel ergens achteraf om er iets van te merken.

5 juli hebben we een 9 gegeven. In Bryce Canyon Nationaal Park geweest. Bestaat uit een soort amfitheaters van rotsformaties, wit, rood en paars gekleurd. Met de zon erop een schitterend gezicht. Kijk op internet voor een beeld. Op deze dag hadden we het gevoel dat we de organisatie van de reis op orde hadden. Een goede camping, een lekkere steak gegeten. Ja we zijn hier in het land van de koeien en de cowboys, het Wilde Westen.

6 juli zijn we, omdat het zo mooi is, hier gebleven. Het park verder bekeken en in een ander park geweest, met ook weer zeer mooie plaatjes van rotsformaties. Hoe het allemaal ontstaan is, zijn de geologen niet unaniem in. 's avonds naar een rodeo geweest. Ze beginnen met het volkslied. Die amerikanen zijn zeer nationalistisch. Zie ik in Nederland niet zo gauw gebeuren. Er werd op paarden gereden, op schapen en stieren. Nou rijden, ze bleven er niet langer dan 10 seconden op zitten. Leuk volksvermaak. Het weer was wisselvallig met maximaal 25 graden, dus lang niet zo warm